7 september 2012

The S- Man-dWich

Ik weet niet hoe het er in de andere foodie-huishoudens aan toe gaat maar wat onze 'menage' betreft, ben ik toe aan een bekentenis. Ik, Stephanie, mag mijn twee handjes dichtknijpen voor een echtgenoot als de mijne. Wat ik hem ook voorzet, hij heft zijn handen naar de hemel en looft en prijst de Heer voor Zijn (ok Mijn) milde gaven. Echt waar, mijn Cypriotische wederhelft lust ALLES.

En dan volgt nu een anekdote:

Je weet wel hoe iedereen in zijn leven vroeg of laat wel eens een vegetarische fase doormaakt en dan bij voorkeur in zijn eerste jaar aan de hogeschool/unief. Wel zo verging het eveneens Mr. Simeon D. Dapper overleefde hij het eerste jaar in Gent op rauwe wortel en schijfjes komkommer. Tot hij die zomer zijn jaarlijkse tripje maakte naar Aphrodite's Eiland en daar, na vriendelijk bedankt te hebben voor de tradionele 'souvla'; smakelijk werd uitgelachen door zijn oom en prompt de testikels van de aan het spit draaiende geit op zijn bord geschoven kreeg. Exit Simeon de Vegetarische Griek.

Tien jaar na deze jeugdervaring experimenteert zijn vrouw vrolijk met vegetarische curry's en gegrilde groentenschotels. Denk je dat hij klaagt?? Never! Integendeel. Mijn Man wéét dat eten maken mijn passie is en heeft de afgelopen negen jaar niet alleen geleerd om kritisch te proeven maar ook om intelligente opmerkingen te maken betreffende het het te verorberen voesel.
And I qoute: 'Hmm, Steph, écht smaakvol klaargemaakt, die vegetarische ovenschotel. Geeft de scamorza die smaak af? Of komt het door de zelfgemaakte laag pesto die je erin verwerkt hebt?'

Ik heb prompt gecontroleerd of HIJ zijn ballen wel nog heeft.

Maar alle gekheid op een stokje. Ze hebben soms wat te verduren, die foodie-wederhelften. En daarom is het niet meer dan billijk dat we ze ten gepaste tijde eens echt te verwennen.

Ladies, I present you: The S-Man-dWich. Geen ordinair broodje. Neenee, een homp testosteron om U tegen te zeggen. Vergeet dat volkoren zuurdesembrood. WIT brood is waar onze mannen naar craven. En bewaar die sneetjes kippenfilet maar voor de volgende ladies night want deze keer wordt er een KOE gegrild. Mét van die bruine kermis-ajuin én cheddar. UIT PAKJES!!!!!


Natuurlijk heb ik er mijn Stephie-twist aan gegeven. We kunnen wel lief zijn maar onze moeders en grootmoeders hebben hun bh's niet voor niets verbrand. De SMandWich werd ge-upgrade met Ottolenghi geïnspireerde auberginecrème, schijfjes romige avocado en werd gegrild in een weinig olijfolie in plaats van gefrituurd ofzo.

Besluit: één homp testosteron, met een vrouwelijk kantje in de diepste krochten van zijn onderbewuste. Net zoals the Husband zelve.

Hoeveelheden voor één manly man:

- een halve voorgebakken ciabatta
- een biefstuk, gekruid met grof zeezout, zwarte peper en 'vleeskruiden', ingesmeerd met olijfolie. (de vleeslap in kwestie was qua dikte al eerder een shnitzel dan een cote à l'os maar voel je vrij om hem nog eens met de deegrol te lijf te gaan om hem écht dun te krijgen)
- een halve avacado
- 3 sjalotten, fijn gesnipperd en in ruime hoeveelheid boter goudbruin gestoofd in een pannetje
- een halve tomaat in schijfjes
- een handvol sla
- 3 sneetjes 'plastieken' cheddar (je weet wel die vierkantjes artificieel gele kunststof waar ze wel moeten 'cheddar' op zetten omdat je er anders je ramen mee zou zemen)
- een lepel auberginecrème
- een lepel mayo (potje)
- een lepel chillisaus (potje)

Bak de ciabatta af in de oven. Verhit een grillpan. Korst de (dunne) biefstuk kort aan aan beide zijden. (denk: prooi! jacht! oergeluiden! bloed! en dus RAUW vlees).
Besmeer de ene helft van de ciabatta met mayo en chilisaus. Bewerk de andere helft met de auberginecrème. Leg op de onderste helft de biefstuk en de cheddar. Vervolg met de gebruinde ui. Werk af met sneetjes avocado, tomaat en garneer het geheel met sla. Kruid alles nog eens af met een fikse draai van de pepermolen en sprinkel er elegant wat zeezout over.
Ga er tenslotte met je volle gewicht op zitten. Zo ben je in staat de smandwich in hapklare brokken te hakken.

Schenk je liefste een koud biertje in (of ontkurk een flesje met je tanden), lach hem lief en onderdanig toe en bied hem met gebogen hoofd je vredesoffer aan.

Volgende keer gooi ik nog wat gebakken spek in de strijd en wanneer hij na afloop in een subcoma verkeert, fluister ik hem liefjes toe dat ik de komende maand volop ga experimenteren met zeewier.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten