Wolf in schaapskleer- koekjes

Zonder echt extreem de pessimist te willen uithangen: er zijn toch heel veel dingen niét ok in deze wereld hoor.
Om er maar een paar te noemen:

- de ongelijke verdeling op wereldvlak qua voedsel-en financiële middelen
- de absolute willekeurigheid die ervoor zorgt dat je als Westers baby'tje veel betere kansen krijgt dan als Afrikaans baby'tje
- de manier waarop fanatieke psychopaten godsdienst als een makkelijk excuus gebruiken om mensen op te blazen
- het feit dat een vrouw anno 2012 zich nog steeds harder moet bewijzen dan wanneer ze met penis zou geboren zijn

Maar het ergste van al:

- Het feit dat al wat lekker is in de wereld tegelijkertijd ook ongezond is.

 

 

Ik ga hier nu geen uitspraken doen rond het al dan niet bestaan van een Goddelijke poppenspeler maar echt, als hij al bestaat dan hebben we het hier toch over de grootste mop uit Zijn Sadistische Moppentrommel.

(noot vooraleer mensen mij dom en oppervlakkig gaan vinden: alle eerst genoemde zijn natuurlijk veel erger maar de laatste speling van het lot treft mij persoonlijk iedere dag en is gewoon iéts geschikter als luchtig foodblog-onderwerp dan pakweg de oorlog in Syrië. Dus volg mij maar gewoon even in mijn dwaze meisjesklacht. Hier gaan we:)

Lekker hoor een kerstomaatje of een stukje wortel op tijd en stond maar ga mij nu niet vertellen, mevr. Jambers dat, wanneer u last hebt van PMS uw razende hormonen u eerder naar een kanpperig radijsje zullen doen grijpen dan naar een warme, naar boter en zonde geurende, sappige brownie.
En mevr. Kimpen, ga aub niet beweren dat u op een winderige, koude, stormachtige, donkere herfstavond met evenveel plezier uw fluorescerend loophesje aantrekt om al joggend kou en regen te trotseren dan  uw flanellen pyjama om met een kop warme chocomelk voor de buis te gaan hangen.

Nee, het is gewoon een ironisch, vaststaand gegeven dat alle leuke, lekkere dingen in het leven je ofwel dik of ongezond maken (want breek me de bék niet open over alcohol!!!).

En nu we toch lekker op dreef zijn: waarom in godsnaam treft deze vloek de XX'ers onder ons schijbaar harder dan de XY'ers? Waarom, oh Goddelijke dwaasheid, is het toch zo dat, wanneer een vrouw haar eigen spiegelbeeld trotseert ze meestal een soort aangespoelde potvis met cellulitis ziet, terwijl 's mans reflectie blijkbaar moeiteloos kan concurreren met die van Johnny Depp.

In de donkerste uren van de nacht ben ik bang dat ik gedoemd zal zijn de rest van mijn leven te worstelen met volgend dilemma: happy as a hippo or thin without a grin
(u ziet, dichten kost mij eveneens geen énkele moeite).

In het dagelijkse leven tracht ik (ook op deze blog) lekker en gezond te combineren en meestal kan ik mezelf wijs maken dat een vegetarische, vetarme curry minstens even lekker smaakt als een dampende, romige, van kaas vergeven linguine carbonara. Maar wanneer het op desserts aankomt, is elke poging tevergeefs. Er bestaat gewoon niet zoiets als een vetloos/koolhydraatarm/suikervrij dessert. Ja, toch wel maar dan smaakt hondenkak waarschijnlijk even lekker.

Idem voor deze havermout-rozijnenkoekjes. Je kan je zelf wel wijsmaken dat je goed bezig bent (mmm havermout en rozijntjes) maar het is en blijven koekjes. Met boter. En suiker. En als ze warm uit de oven komen met hun knapperige korst en smeuïge binnenkant zo verslavend dat we hier gerust kunnen spreken over verslavende, misleidende smeerlapjes. Vooral wanneer je ze, zoals ik, rijkelijk besmeert met nutella en zo gestaag heel de bakplaat naar binnen wulfert.

(Noot 2: recept gezien op deze site)

- 95 gram bloem (ik nam speltbloem)
- 0.5 tl bicarbonaat
- 1 tl speculooskruiden
- een snuif fleur de sel
- 110 gram zachte room(!)boter
- 125 gram bruine suiker (ik nam helft de helft suiker, de helft honing)
- 1 scharrelei
- 1 geut vanillextract (zelfgemaakt op basis van duivelse rum!)
- 130 gram havermoutvlokken
- 100 gram rozijnen
- een handvol notenmengeling, grof gehakt

Meng de bloem, bicarbonaat, zout en de speculooskruiden door elkaar.
Klop de boter en de suiker/honing tot een glad mengsel. Voeg er daarna het ei en het vanille extract aan toe. Meng opnieuw.
Voeg de bloem toe en mix tot alles net gemengd is (niet te lang mixen). Voeg de noten, de rozijnen en de havermoutvlokken toe.
Dek het deeg af en laat het minstens een uur in de koelkast rusten.
Rol daarna balletjes van het deeg, schik deze op een met bakpapier beklede bakplaat en bak de koekjes af in een voorverwarmde oven op 175° gedurende 10 minuten (iets langer als je grote koekjes hebt).