19 mei 2013

Sweets for my sweet

Vaak worden mensen opgedeeld in vakjes en als je behoort tot het ene vakje, dan word je automatisch uitgesloten uit het andere. Een voorbeeld: Wanneer je een 'kattenmens' bent, dan moet je per definitie vinden dat alle honden stinken.
En dat doen ze ook.

Op culinair vlak bestaan dergelijke artificiële opdelingen ook: zo wordt 'sweet' vaak tegenover 'savoury' geplaatst. Een zoetekauw kijkt reeds bij de amuses reikhalzend uit naar het dessert terwijl de hartigekauw (ja, ik weet het maar ken jij een beter woord?) zijn chocomousse maar al te graag inruilt tegen een stukje schimmelkaas. 

Chefs binnen de branche schijnen een dergelijk classificatiesysteem evenmin ontlopen : waar hartige creaties vaak tot stand komen vanuit een buikgevoel, is in de exacte wetenschap der patisserie geen plaats voor veel gefreewheel. 
Ik ben geen 'pro' en evenmin een fan van beperkingen dus vandaar mijn boude uitspraak: I love both sweet and savoury!  

Vaak vind ik het heerlijk om in het wilde weg wat kruiden bij elkaar te kappen en op die manier een experimenteel sausje te bekomen. Maar soms leg ik mezelf een regime van kalmte en precisie op en dan  is een operagebakje waar je zo'n slordige vier uur (!) mee bezig bent, 'exactly what the doctor ordered'.


Een dessertrecept dwingt je met zijn licht militaristische karakter tot gehoorzaamheid. Er is weinig tot geen ruimte voor gewaagde uitspattingen maar je wéét dat, indien je de voorschriften slaafs volgt, je beloond wordt met geometrische magie.

(Let wel: enkel indien die magie van de eetbare soort is, zal ik mij laten verleiden tot lyrische uitspraken met betrekking tot wiskundige domeinen).



Neem nu de soufflé.

'Komen Eten' als eens gezien? Dan weet u dat als daar het woord 'moelleux' valt, u zich kan verwachten aan sardonische glimlachjes van de concurrentie en een spannend kwartiertje televisie waarbij de durfal in kwestie zwetend op zijn hurkjes in de oven zit te turen.

Wat de moelleux betekent voor 'Komen Eten' , is de soufflé voor 'Beste hobbykok' (minus de sardonische concurrentie, dat spreekt voor zich, wij zijn allen vrolijke, vrolijke vrienden...)

Ik persoonlijk had me nog nooit aan De Soufflé gewaagd en mijn kennis betreffende het onderwerp beperkte zich tot:
- 'zakt tien tegen één in als een zestienjarige tijdens een Justin Bieber concert'
en 
- 'het is ten strengste verboden om de oven te openen terwijl de soufflé aan het rijzen is'

Niet bepaald een truckload aan basiskennis. De geleverde ingrediëntenlijst (zonder bijhorend recept) leverde na wat gepuzzel een min of meer herkenbaar recept op. Enkel de bloem had nog geen plaatsje gevonden maar die zou ik er op een bepaald moment wel ergens bijkappen.

Tot mijn grote verbazing (én die van Sergio, echt 's mans scepticisme ten aanzien van mijn kookkunsten is legendarisch) rees uit de ovendampen iets wat toch ergens op een soufflé leek.   Toegegeven, mijn spruit zag er net iets minder perfect uit dan die van Carla maar een eerstgeborene is altijd een beetje 'trial and error' (hé, ma?)

Over dan naar de werkelijke opdracht van de dag: Maak een dessert met drie structuren op basis van rode vruchten.
Ofwel vond mijn onderbewustzijn die opdracht maar een beetje simpeltjes ofwel ben ik gewoon selectief doof want ik had het volgende verstaan: 'Maak een dessert met drie structuren van rode vruchten'. 
Voor de onoplettende lezer is het wellicht zoeken naar een verschil tussen beide instructies maar dit is er wel degelijk. 

Een toelichting:
Instructie één laat toe om een dessert te maken met drie componenten waarvan één bestaat uit rode vruchten. Instructie twee daarentegen, vereist drie toepassingen van rode vruchten en impliceert daarmee nog één of twee andere componenten 'on the side' ('een krokantje', 'een zoetje', 'een beetje bite'). Een verschil dat je qua tijd een uurtje of twee kan uitsparen.

Wellicht heeft u aan mijn 'goedkoop, lelijk taartje uit de supermarkt' niet kunnen zien welk verfijnd idee erachter school maar de bedoeling was de volgende:
'een semi-bevroren mousse van frambozen met een spiegel van braambessencoulis, een krokantje van citruskletskop, afgewerkt met in citroenverveine gemarineerde aardbeien'. 

Somewhere, something went terribly wrong....

Nu goed, gelukkig was het lekker. En gelukkig maar want zo'n uitstapje naar het zonnige Barcelona met twee drie sterrenchefs, dat wil je niet missen!

Wat dat 'zonnige betreft', wist je dat er in Barcelona zo'n negen dagen per jaar zijn waarbij de regen met bakken uit de hemel komt? Drie keer raden op welke dag wij daar waren.... 


2 opmerkingen: